Hoe goed past een zelfaangevende pomp zich aan aan omgevingstemperatuur en druk

De zelfverbindende pomp is een type pomp dat de lucht automatisch uit de pomplichaam en de zuigpijp kan verwijderen. Het wordt in verschillende gelegenheden veel gebruikt voor het overbrengen van vloeistoffen. Vanwege het unieke structurele ontwerp kan het snel de zelfaangevende actie voltooien bij het starten, waardoor de werking van de werking van de lucht wordt vermeden. In praktische toepassingen hebben veranderingen in omgevingstemperatuur en druk een belangrijke invloed op de prestaties en de levensduur van de zelfprimingpomp.

De impact van omgevingstemperatuur op de zelfprimpomp
De verandering van omgevingstemperatuur heeft een directe impact op de bedrijfstoestand en materiaaleigenschappen van de zelfprimpomp. Over het algemeen hangt het werkende omgevingstemperatuurbereik van de zelfaanbekende pomp af van de materiaaleigenschappen van de pomplichaam en afdichtingen. Pomplichaamsmaterialen zoals gietijzer, roestvrij staal of plastic hebben verschillende temperatuurweerstand. Onder hoge omgevingstemperatuuromstandigheden kan het pomplichaamsmateriaal structurele stabiliteit behouden en is het niet gemakkelijk te vervormen of ouder te worden, waardoor de stabiele werking van de pomp op lange termijn wordt gewaarborgd.
De temperatuurweerstand van de afdichting is met name kritisch omdat de afdichting direct het afdichtingseffect beïnvloedt en lekkende prestaties van de pomp. Veelgebruikte afdichtingsmaterialen zoals fluororubber en nitrilrubber behouden een goede elasticiteit en corrosieweerstand binnen een bepaald temperatuurbereik, maar in extreem hoge of lage temperatuuromgevingen kunnen afdichtingen harden, barsten of falen, wat kan leiden tot lekkage of schade aan het pomplichaam. Daarom selecteren zelfaanbekende pompen meestal geschikte afdichtmaterialen volgens de gebruiksomgeving om zich aan te passen aan verschillende temperatuuromstandigheden.
Wanneer de omgevingstemperatuur te hoog is, zal de temperatuur van de vloeistof in de pomp ook dienovereenkomstig toenemen, wat de dynamische prestaties van de pomp kan beïnvloeden. De viscositeit van de vloeistof neemt bijvoorbeeld af nadat de temperatuur stijgt en de stroomsnelheid en kop van de pomp kunnen veranderen. Integendeel, wanneer de omgevingstemperatuur laag is, neemt de viscositeit van de vloeistof toe en kan het zelfprimingsproces bij het opstarten traag worden. Daarom is het noodzakelijk om de impact van omgevingstemperatuur op de pompprestaties tijdens de ontwerp- en selectiefase volledig te overwegen om ervoor te zorgen dat de pomp zich kan aanpassen aan werkelijke werkomstandigheden.

Impact van omgevingsdruk op zelfaangevende pompen
Omgevingsdruk verwijst voornamelijk naar de luchtdruk- en zuighavendruk in het werkgebied van de pomp, die een belangrijke invloed heeft op de zelfprimingsprestaties van de zelfprimpomp. De zelfaangevende pomp is gebaseerd op de centrifugale kracht in het pomplichaam om de vloeistof en lucht te mengen, en gebruikt de zwaartekracht- en centrifugale werking van de vloeistof om de lucht te ontladen om het zelfversterkingsproces te voltooien. Als de omgevingsdruk van de zuighaven te laag is, zoals lage atmosferische druk in gebieden op grote hoogte, heeft dit invloed op de zuigcapaciteit van de pomp en kan het zelfs cavitatie in het pomplichaam veroorzaken en de interne structuur van de pomp beschadigen.
Als de drukpoortsdruk te hoog is, kan de vloeistof te snel in de pomplichaam stromen, waardoor de impactkracht genereert en de stabiele werking van de pomp beïnvloedt. Om de betrouwbaarheid van de zelfprimerende pomp onder verschillende drukomgevingen te waarborgen, is het meestal nodig om het drukbereik van de zuigpoort van de pomp tijdens het ontwerp te overwegen en de zuigpijpleiding en klep redelijkerwijs te configureren om fouten veroorzaakt door drukmismatch te voorkomen.
Schommelingen in vloeibare druk zullen ook de stabiliteit van de zelfprimpomp beïnvloeden. Wanneer bijvoorbeeld waterhamer optreedt in de pijpleiding, zal een plotselinge toename of afname van de druk een impact hebben op de pomplichaam en afdichtingen, waardoor de levensduur van de apparatuur wordt verkort. Om deze reden worden bufferapparaten of drukregelapparaten vaak in werkelijke toepassingen geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat de druk binnen een redelijk bereik ligt en om de veilige werking van de pomp te waarborgen.

De zelfaangevende pomp heeft een bepaald aanpassingsvermogen aan omgevingstemperatuur en druk, maar om zijn beste prestaties te bereiken, is het nog steeds nodig om het materiaal en het model van de pomp in combinatie met de specifieke gebruikomgeving redelijkerwijs te selecteren. Voor omgevingen op hoge temperatuur wordt aanbevolen om pomplichamen en afdichtingen van bestandsbestendige materialen te gebruiken en aandacht te besteden aan de warmtedissipatieomstandigheden van de pomp; In omgevingen op lage temperaturen moet de viscositeitsverandering van de vloeistof en de flexibiliteit van de afdichting worden overwogen.
In verschillende drukomgevingen is de sleutel tot het waarborgen van de normale werking van de pomp redelijkerwijs de zuigpoortpijplijn ontwerpen om zuigluchtweerstand en drukschommelingen te voorkomen. Vooral in gebieden met grote hoogte of onstabiele luchtdruk, moeten de cavitatieprestaties van de pomp worden geëvalueerd en moeten beschermende maatregelen worden genomen wanneer dat nodig is.
Door wetenschappelijk structureel ontwerp en materiaalselectie kan de zelfprimpomp zich aanpassen aan een verscheidenheid aan temperatuur- en drukomgevingen en voldoen aan de vloeistoftransportbehoeften van meerdere velden zoals industrie, landbouw en gemeentelijk bestuur. In het daadwerkelijke aanvraagproces zijn redelijke configuratie en onderhoud in combinatie met omgevingscondities belangrijke garanties om de langdurige stabiele werking van de zelfprimpomp te waarborgen.